Παράξενη έλξη

Από τις ανατροπές που τόσο λάτρευε σ' όλη του τη ζωή, μόνο μια δεν απέφυγε: Εκείνη που λέει ότι τα ετερώνυμα έλκονται. Κι έτσι, μια χορεύτρια που μεσουρανούσε στις επιθεωρήσεις του '50 και του '60 έγινε ο έρωτας της ζωής του...

Ήταν η βραδιά της γνωριμίας τους. Απρίλιος 1954. Η εικοσιοκτάχρονη γυναίκα είχε τόσο εντυπωσιαστεί από την ερμηνεία του στο ρόλο του Στάνοπ, ώστε τα τυπικά συγχαρητήρια που του είχε δώσει μόλις πριν από λίγο στο καμαρίνι του δεν της φαίνονταν αρκετά. Ήθελε να του μιλήσει, να τον γνωρίσει. Αποφάσισε να τον περιμένει στο πεζοδρόμιο, μετά την παράσταση. Θα έκανε ότι τυχαία βρισκόταν ακόμα εκεί, όταν όλοι οι άλλοι θεατές είχαν προ πολλού σκορπιστεί. Μετά από λίγο, η καρδιά της σκίρτησε καθώς τον είδε να βγαίνει με το ωραίο παράστημά του, που τον έκανε να μοιάζει πολύ ψηλότερος απ' όσο ήταν πραγματικά. Εκείνος στάθηκε και κοίταξε τριγύρω ψάχνοντας για ταξί. Εκείνη βγήκε από το μισοσκόταδο κι έκανε πως πέφτει "τυχαία" πάνω του. 

"Κύριε Κατράκη, μπορώ να σας πάω στο σπίτι σας, αν θέλετε. Έχω εδώ απέναντι το αυτοκίνητό μου". 
Εκείνος χαμογέλασε και δέχτηκε ευχαρίστως να την ακολουθήσει."Μόνο, ξέρετε, θα προτιμούσα να πιούμε πριν έναν καφέ. Τι λέτε;". 
Άλλο που δεν ήθελε. 
"Βρεθήκαμε σ' ένα καφενεδάκι κάτω απ' την Ακρόπολη", διηγήθηκε αργότερα η Λίντα, "και μείναμε εκεί ως το πρωί συζητώντας. Και τι δεν είπαμε εκείνο το βράδυ!". 
Άρχισαν κουβεντιάζοντας για το χορό. Η Λίντα χόρευε επαγγελματικά από δεκατριών χρόνων κοριτσάκι, τα περισσότερα χρόνια με το σπουδαίο χορευτή Γιάννη Φλερύ, με τον οποίο αποτελούσαν πάντα το πιο διάσημο στην Ελλάδα χορευτικό ζευγάρι. Το χορευτικό ταλέντο του Μάνου, απ' την άλλη, έκλινε προς τους λεβέντικους κρητικούς χορούς και φανερωνόταν μόνο στη σκηνή, καθώς αρνιόταν πεισματικά να χορέψει σε κοινωνικές εκδηλώσεις, μπροστά σε κόσμο. Παρά την επιβλητική εμφάνισή του, ήταν ντροπαλός. Είχε γεννηθεί στο Καστέλι Κισσάμου και παρόλο που η οικογένειά του τον είχε φέρει στην Αθήνα από οκτώ χρόνων παιδί, είχε παραμείνει πάντα ένας συνεσταλμένος, αν και ατίθασος, Κρητικός. Ατίθασος και γυναικοκατακτητής. Η γυναικεία συντροφιά τον γοήτευε κι απ' ό,τι έλεγαν εκείνοι που τον γνώριζαν καλά, ο Κατράκης δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς γυναίκα πλάι του. Το χαρακτηριστικό αυτό τον είχε σπρώξει σε πάμπολλες σχέσεις και δύο γάμους, έναν με την ηθοποιό Άννα Λώρη, το 1934, όταν ήταν 25, κι έναν με την κόρη του εισαγγελέα Βρακοτσώλη, τη Νένα, με την οποία ήταν ακόμα παντρεμένος. Ήδη, ο γάμος αυτός δεν πήγαινε καθόλου καλά από τότε που η Νένα είχε χάσει στην εγκυμοσύνη τα δίδυμα και μαζί την ελπίδα να του κάνει παιδιά. Γιατί ο Μάνος λάτρευε τα παιδιά, όπως και τις γυναίκες, προπάντων όπως θα λάτρευε στο μέλλον αυτή την όμορφη ξανθιά γυναίκα που καθόταν τώρα πλάι του.