Προσφάτως πληροφορήθηκα, πως στις σκανδιναβικές χώρες δεν υπάρχουν ήρωες. Δεν υπάρχουν δηλαδή ιστορικές προσωπικότητες, σαν αυτές που γίνονται αγάλματα, που να έπαιξαν ένα καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της ιστορίας της Σουηδίας, ή της Φινλανδίας. Μου προξένησε εντύπωση, αλλά νομίζω πως έχει εξήγηση.
Από την εποχή των Βίκινγκς και μετά, οι χώρες αυτές κατόρθωσαν να οργανώσουν κράτη στη βάση μιας συνεννόησης τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, με έναν αυστηρό ορθολογισμό που κρατούσε μια σταθερή σχέση ανάμεσα στην αιτία και το αποτέλεσμα. Ούτε εξεγέρσεις, ούτε επαναστάσεις και κατά συνέπεια, ούτε ήρωες…
Στην Ελλάδα (και γενικότερα στον ευρωπαϊκό νότο) τα πράγματα είναι διαφορετικά: Οι πλατείες είναι γεμάτες με αγάλματα! Πολλοί ήρωες και κατά συνέπεια πολλές ηρωικές εποχές που τους γέννησαν… Επαναστάσεις, εξεγέρσεις, πόλεμοι. Ένταση και ταμπεραμέντο…
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί νοιώθω πως οι στιγμές που ζούμε, είναι σαν αυτές που γεννούν τους ήρωες. Δεν ξέρω αν ο Βαρουφάκης είναι ήρωας ή άσχετος, δεν γνωρίζω αν η κυβέρνηση Τσίπρα θα μείνει στην ιστορία ως η κυβέρνηση που απελευθέρωσε τη χώρα ή ως η κυβέρνηση που την κατέστρεψε, όμως καταλαβαίνω πως η εποχή που ζούμε είναι μια εποχή που θα μείνει στην ιστορία. Αυτό είναι βέβαιο.
Οι εποχές που μένουν στην ιστορία, είναι κατά κανόνα αυτές που γεννούν τους ήρωες. Και τους εφιάλτες, βεβαίως…
Η ελληνική κυβέρνηση με τη φόρα που έχουν πάρει τα πράγματα στο Eurogroup οδηγείται είτε σ” έναν συμβιβασμό, είτε σε μια ηρωική πράξη. Με λίγα λόγια ή θα δεχθεί την παράταση του Μνημονίου (ή όπως αλλιώς το λέμε) ή θα προχωρήσει στα αχαρτογράφητα ύδατα μιας κόντρας με τους “θεσμούς” της Ευρώπης. Και θα κριθεί από την ιστορία γι” αυτό.
Αν καταλάβατε λοιπόν, όλη η υπόθεση είναι ένα σταυροδρόμι: Θα βρούμε ένα τρόπο να οργανωθούμε όπως τα σκανδιναβικά κράτη, με συνεννόηση, συμβιβασμούς και προτεσταντική ηθική, ή θα συνεχίσουμε να γεμίζουμε τις πλατείες μας με αγάλματα; Και μη βιαστείτε να απαντήσετε. Γιατί ο κόσμος στις πλατείες ζητά ηρωική στάση, αλλά οι περισσότεροι έχουν βγάλει και τα χρήματα τους από την τράπεζα. Καλού – κακού…
